De afgelopen week kreeg ik het al een paar keer te horen: "Zo Klaas, volgende week weer tweede?". Tsja, twee afleveringen op de tweede plaats komen heeft zo z'n nadelen. Hoewel het natuurlijk helemaal geen slechte plaats is, integendeel, we zijn in de Biesbosch opnieuw zonder eliminatieronde door naar de volgende ronde. Maar deze ronde begon het wel sterk op mijn zenuwen te werken, sterker nog, toen we terugkwamen van de geluidenopdracht was ik in de volle overtuiging dat we in de eliminatie terecht zouden komen. We hadden maar twee geluiden na drie uur door de nachtelijke Veluwe struinen! We hoorden geen groepje roepende Smienten, overtrekkende ganzen, een in de verte roepende Scholekster, niets van dat al! Twee keer hoorden we een Ransuil, maar te ver weg om vast te leggen met de recorder. Dit was een absoluut dieptepunt en ik was in de volle overtuiging dat de andere teams toch zeker vijf, zes of zelfs nog meer geluiden zouden hebben vastgelegd. Wie schetst mijn verbazing dat we met onze twee armetierige geluiden nog bij de beste twee zouden zitten en dat twee andere teams slechts de Bosuil hadden vastgelegd? Ik had natuurlijk gelijk spijt dat ik er 's nachts niet van had geslapen, maar dit had ik echt niet kunnen verzinnen.
Tsja, misschien ben ik niet zo stressbestendig als ik zelf dacht? Gelukkig hadden we bij de eerste opdracht strategisch spelvoordeel behaald en ook nog met vlag en wimpel gewonnen. Wat was dat indrukwekkend trouwens! Ik bedoel, ik ben blij dat ik voor de televisie ook mocht zeggen dat een vogel niet in een kooitje hoort. Dat iets ontzagwekkends als een arend als een koning van het luchtruim over bergen en bossen hoort te zweven. Maar er zit natuurlijk een educatieve kant aan en op het moment dat die Steppearend op mijn arm zat, voelde ik toch wel een heleboel ontzag en respect! Verbluffend licht trouwens, veel lichter dan je op het eerste gezicht zou denken. Maar wat zou ik 'm graag ook eens in het wild zien! Zouden Ajouad en ik in de race blijven tot Georgië? Daar worden ze in deze tijd van het jaar wel met enige regelmaat gezien...